De veehouderij in België: wat?

In België kennen we een intensieve veehouderij. Deze wordt gekenmerkt door intensieve voederproductie en het intensief gebruik van grasland. Landbouwbedrijven zijn voor het houden van hun vee niet gebonden aan een grote landbouwoppervlakte. Als we buiten onze grenzen gaan, vinden we intensieve veehouderij terug in vnl. de Verenigde Staten, de Europese Unie, Noord-Korea en Japan.

Tegenover de intensieve veehouderij wordt de extensieve veehouderij geplaatst. Bij extensieve veehouderij worden groepen dieren gevoed op grote landoppervlaktes. Het vindt toepassing op bijvoorbeeld heidevelden, berghellingen en steppes. Ook op armere gronden, zoals zandgronden, grazen kuddes op grote stukken grasland. Landen waar de extensieve veehouderij op grote schaal voorkomt zijn onder andere: Argentinië, Australië, Rusland, de Verenigde Staten, Zuid-Afrika en Namibië. Extensieve veehouderij in België heeft een andere betekenis dan extensieve veehouderij in bijvoorbeeld Argentinië. In België komt extensieve veehouderij nog maar weinig voor en dan vooral voor de begrazing van natuurgebieden (bijvoorbeeld door schaapskuddes).

De biologische veehouderij in België bepaalt tot op vandaag een klein percentage van de markt. In 2014 werden ongeveer 375.000 dieren volgens de biologische productiemethode gehouden (+2,6%), waarvan 364.000 stuks pluimvee. In 2014 bedroeg het aantal verkochte varkens in Vlaanderen 1.842 dieren; het aantal verkochte runderen 2.801 (waarvan 1.434 melkkoeien).